گفتار تربیتی

ـ انسان باایمان، روحی مطمئن، اعصابی آرام و قلبی سالم دارد.

ـ معنویاتِ منهای خداشناسی، اعتبار ندارد.

ـ تقوا، لازمه انسانیت است.

ـ امور معنوی و روحانی، روح بشر را قانع می کند و به او رضایت خاطر و اطمینان می دهد.

ـ سختی ها و فشارها، وسیله ای است برای تکمیل و تهذیب بیشتر نفس و خالص شدن گوهر انسان.

ـ انسان کامل؛ یعنی انسانی که قهرمان همه ارزش های انسانی است.

ـ خدمت به خلق، مقدمه و زمینه برای ایمان است.

ـ توکل، تضمین الهی است، برای کسی که همیشه حامی و پشتیبان حق است.

ـ زهد ورزیدن، نوعی بی نیازی برای انسان ایجاد می کند.

ـ عبادت، آن گاه اثربخش است که جذب روح شود.

ـ هم فکری و تبادل نظر، یکی از اصول زندگی اهل ایمان و پیروان اسلام است.

ـ طبع عالَم، بر درستی و صداقت است.

ـ اساس امر به معروف و نهی از منکر، نیکوکاری است.

ـ منتهای سعادت، این است که آدمی در ناحیه عمل، دارای نیکوترین عمل ها باشد.

ـ آن چیزی که دل ها را به هم پیوند می دهد، عقیده و ایمان است.

ـ عبادت ها و تمرین های مکرر که در دین مقدس اسلام توصیه شده، نوعی ورزش روحی است.

ـ مقید شدن به زندگی متکلفانه، ناشی از کوچکی روح و نداشتن شخصیت است.

ـ فقر روحی و معنوی، بالاتر از فقر مالی و اقتصادی است.

ـ حق، همواره یک تأیید معنوی با خود دارد.

ـ محاسبه نفس، یک وظیفه عقلانی و همگانی است.